“DUA MÜMİNİN SİLÂHIDIR!” diyor Allah Rasûlü Aleyhisselâm!.
Acaba biliyor muyuz “dua” niçin bu kadar önemlidir?
“Dua” nedir, niyedir; ötende bir tanrı yok olduğuna göre kime yapılır? Gelin bu soruların cevabını vermeye çalışalım..
DUA, ötendeki bir tanrıdan talep mi?..
Özünde ve varlığının her boyut ve zerresinde kendisiyle kâim olduğun Allah’ın kudretinin ortaya çıkmasını talep mi?.
DUA, insanın varlığındaki ilâhî gücün ortaya çıkartılması tekniğinden başka bir şey değildir!..
Bu sebeptendir ki; insan, tam bir konsantrasyon ile DUA edebildiği anda, imkânsızmış gibi görünen pek çok şeyin gerçekleştiğini farkedebilir.
İşte bu yüzdendir ki, insanın en güçlü silâhı DUA’dır
DUA mekanizmasından en büyük verimi almak istiyorsak, özellikle ve öncelikle şekli, yeri ve zamanı konusunda bazı hususlara önem vermek zorundayız.
Dua, olabildiğince özündekileri açığa çıkarmak amacına dönüktür.
Aklı olan, ilmi olsun veya olmasın duaya çok çok devam eder...
Bu yazdığımı çok iyi anlamaya çalışın...
Dua, yeni tecellilerin açığa çıkması mekanizmasına dönük olarak faaliyet gösterir.
Dua`da yaratış sırrı gizlidir!.
Hangi mertebede olursa olsun, duadan geri kalan, çok fazla şeyden mahrum kalır!..
Dua, insana verilmiş, yaratma sırrıdır... İnsan, dua ettikçe, Allah onunla yaratır!..
Duadan mahrum kalan, yaratılış kemâlâtının sırlarını açığa çıkartmaktan mahrum kalmış olandır.
DUA, insana bahşedilmiş en mükemmel güç olarak tanımlanabilir.
Dua, diyebilirim ki, kerâmettir!.
“Dua ibadetin özüdür” sözünde, önce "DUA" kelimesiyle neye işaret edildiğini iyi anlamalıyız.
"DUA" yöneliştir!...
Dua, Allah'a yapılır... "ALLAH ismiyle İşaret Edilen” ise, âfâkta aranacak bir obje TANRI değil, kişiye şah damarından yakın olan "ÖZÜNDE" de mevcut olandır!...
Bu durumda “DUA” demek, özündekine yönelmek demektir... Bundan da şu sonuç çıkar:
En büyük ibadet özündekine yönelmektir!... Yönelişin sonunda ÖZ’e ERENlerden olursun elbette...
DUA esas itibariyle, beynin “yönlendirilmiş dalgalarıdır’”.
İnsan, "hakikatı" itibariyle Allah`ın bir "esmâ terkibi"dir.. Yâni, Allah`ın güzel isimlerinin işaret ettiği mânâlardan oluşan bir formüldür!. Bir diğer ifade şekliyle Allah insanı kendi güzel isimlerinin mânâlarıyla varetmek sûretiyle onu yeryüzünde kendisine "halife" kılmıştır!..
Bu isimlerin mânâları çeşitli dönüşümlerden sonra, takdir edilen şekliyle insanın beyninde açığa çıkmıştır!.
"Allah istemedikçe sizde o istek oluşmaz" hükmünce, "duanız", hakikatı itibariyle Allah`a ait olan bir istektir!..
Ama bir de Allah`ın "Sünnetullah" denilen bir “Sistem ve Düzeni” vardır!..İşte bu Allah`ın güzel isimlerinin mânâlarından doğan istek, bazen de sizden "dua" şeklinde açığa çıkar..
İnsanlar arası ilişkiler her ne kadar, maddeci bakışın tesiriyle dudaktan kulağa diye kabul edilirse de; gerçekte beyinden beyine şeklindedir!. Ve çoğu zaman bunu hisseder, farkedersiniz de, adlandıramazsınız; yeterli bilgi sahibi olmamanız dolayısıyla!..
Sezgi, beynin, gelen dalgaları önceden algılamasıdır!.
"Dua" özünüzdeki Allah esmâsından gelir; beyninizden, o amaca yönlendirilmiş dalga olarak açığa çıkar ve hedefe ulaşır!... Yâni, ötendeki bir tanrıdan talep değil, özündeki Allah`tan çıkan istektir!.
Bir diğer yönden "dua", umduklarına ulaşmanın en güçlü silâhıdır; özündeki Allah`a ait kuvvet ve kudretin sendeki değerlendirilişidir!.
Takdirinde varsa, "dua" edersin ve onunla olacağa yön verirsin!... Oysa "Hakikat"ta yönlendiren kendisidir; sen değil!.
Gece, nasıl güneşin parazit oluşturan ışınımı dünyanın arka yüzünde kaldığı için kesiliyor ve kısa dalga yayın çok net alınabiliyorsa; insan beyni de, özellikle gece yarısı ve sonrasında çok hassas hâle gelir ve kuvveti artar.. Bu, hem alıcılık (ilham) yönünden böyledir; hem de vericilik yâni "dua" yönünden böyledir.. "İslâm Dini"nde gecenin önemi buradan ileri gelir..
"Dua"dan mahrum olan, hem özündeki o kuvvetleri kullanmaktan mahrum kalır; hem de o duaların getirisinden!. "Dua", özündeki Allah`a ait gücün kullanılışıdır!.
Allah Rasûlünün çok fazla "dua" etmesi, ötesindeki bir tanrıdan bir şeyler talep etmesi anlamında değil; özündeki Allah`a ait kuvvet ve kudreti istenilenler doğrultusunda kanalize etmesi şeklindedir!.

"DUA"nın insan yaşamında en etkili güçlerden biri olduğunu size farkettirmeye gayret ettik bu yazıda..
Bilelim ki, Allah senden sana icabet edecektir!..İçinden geçen her şeyi bilmesi de senin onun varlığından meydana gelmiş olman ve O`ndan gelenlerin sende açığa çıkması nedeniyledir!.

“DUA MÜ’MİNİN SİLAHIDIR”, diyor Rasûlullah Muhammed Mustafa aleyhi’s-selâm. Ve gene, şöyle başka bir açıklama getiriyor “DUA” konusuna:

“DUA, İBADETİN ÖZÜDÜR”


Bu hadîs-i şerîf’in hemen arkasından şu âyet-i kerîmeyi hatırlayalım:

“CİNNİ VE İNSANLARI YALNIZCA KULLUK ETMELERİ İÇİN YARATTIM”

En basit anlamıyla kulluk, dua ve zikirdir!.
En geniş anlamıyla kulluk, birimin, varoluş gayesinin gereğini yerine getirmesidir..

“Eğer kulum, bana ellerini kaldırır da dua ederse, ben o elleri boş olarak geri çevirmekten hayâ ederim.”

Evet, bu bir Hadîsi Kudsî.
Bu konudaki bir başka Hadîs-i Kudsî de şöyle:

“Ey âdem oğlu, dua senden icabet benden; istiğfar senden, bağışlamak benden; tövbe senden, kabul etmek benden; şükür senden, fazlasıyla vermek benden; sabır senden, yardım benden... Ne istedin ki Benden, sana vermedim.”

İşte bu Hadîsi Kudsîyi destekleyen Âyet-i Kerîme:

“BANA DUA EDİN, İCABET EDEYİM”

Bu konuya açıklık getiren diğer bir hadîs-i kudsî de şudur:

“Ben, kulumun zannı üzereyim. Artık dilediği gibi düşünsün!..”

Yâni siz dua ederken, o duanızın kesinlikle kabul göreceğini düşünürseniz, biliniz ki mutlaka isteğiniz meydana gelecektir!..
Nitekim, bu açıdan olaya bakıldığı içindir ki, önde gelen evliyâullahdan İmamı Rabbanî Ahmed Faruk Serhendî şöyle demiştir:
“Bir şeyi istemek, ona nâil olmak demektir; Zirâ Allahû Teâlâ kabul etmeyeceği duayı kuluna ettirmez.”
Esasen dua etmek söz konusu olduğunda, bir şey isteyeceğimizde hemen şu âyet-i kerîmeyi hatırlamamız gerekmektedir:

“ALLAH İSTEMEDİKÇE SİZ İSTEYEMEZSİNİZ !.”

Peki, biz dua ettiğimiz zaman, kabul olur mu?..
Yâni, sizde ortaya çıkan bu istek, gerçekte Allah istemiş olduğu için sizde ortaya çıkmaktadır!.. Eğer, Allah istememiş olsaydı, siz dahi o şeyi isteyemezdiniz.
En kolay, en ucuz yâni bedâva, ve en tesirli şey DUA’dır. İşte bu yüzdendir ki, DUA için, `”mü’minin silâhıdır” buyurulmuştur.


DUA , NASIL SİLÂH OLUR?

Bunu anlayabilmek için, tasavvufun derinliklerine inmek gereklidir...
İnsan, gerçeği itibariyle, “ALLAH adıyla işaret edilen”in zâtî sıfatlarıyla yaratılmış, O’nun varlığı ile kâim ve dâîm varlıktır.
Allah’ın “HAY” ismiyle işaret edilen şekilde HAYAT sıfatıyla vardır; yaşar.
Allah’ın “ALÎM” ismiyle işaret edilen şekilde, İLİM sıfatıyla bilgi, ilim sahibidir, yaşamına yön verir.
Allah’ın “MÜRÎD” ismiyle işaret edilen şekilde, İRADE sıfatıyla isteklerini tahakkuk ettirmeye yönelir.
Dolayısıyladır ki insan, kendi varlığında mevcut olan bu isimlerin mânâlarını ortaya çıkartabildiği ölçüde, takdir edilen nisbette, arzularına nâil, korktuğundan emin olur...
Hatırlayalım daha önce vermiş olduğumuz şu bilgileri;
İnsan, “hakikat”ı itibariyle Allah`ın bir “esmâ terkibi”dir.. Yâni, Allah`ın güzel isimlerinin işaret ettiği mânâlardan oluşan bir formüldür!.
Bir diğer ifade şekliyle; Allah insanı kendi güzel isimlerinin mânâlarıyla varetmek sûretiyle onu yeryüzünde kendisine “halife” kılmıştır!..
Bu isimlerin mânâları çeşitli dönüşümlerden sonra, takdir edilen şekliyle insanın beyninde açığa çıkmıştır!.
“Allah istemedikçe sizde o istek oluşmaz” hükmünce, “duanız”, hakikatı itibariyle Allah`a ait olan bir istektir!..
Ama bir de Allah`ın “Sünnetullah” denilen bir sistem ve düzeni vardır!..İşte bu Allah`ın güzel isimlerinin mânâlarından doğan istek, bazen de sizden “dua” şeklinde açığa çıkar..
İnsanlar arası ilişkiler her ne kadar, maddeci bakışın tesiriyle dudaktan kulağa diye kabul edilirse de; gerçekte beyinden beyine şeklindedir!. Ve çoğu zaman bunu hisseder, farkedersiniz de, adlandıramazsınız; yeterli bilgi sahibi olmamanız dolayısıyla!..
Sezgi, beynin, gelen dalgaları önceden algılamasıdır!.
“Dua”, özünüzdeki Allah esmâsından gelir; beyninizden, o amaca yönlendirilmiş dalga olarak açığa çıkar ve hedefe ulaşır!... Yâni, ötendeki bir tanrıdan talep değil, özündeki Allah`tan çıkan istektir!.
Bir diğer yönden “dua”, umduklarına ulaşmanın en güçlü silâhıdır; özündeki Allah`a ait kuvvet ve kudretin sendeki değerlendirilişidir!.
Takdirinde varsa, “dua” edersin ve onunla olacağa yön verirsin!... Oysa “Hakikat”ta yönlendiren kendisidir; sen değil!.
Gece, nasıl güneşin parazit oluşturan ışınımı dünyanın arka yüzünde kaldığı için kesiliyor ve kısa dalga yayın çok net alınabliyorsa; insan beyni de, özellikle gece yarısı ve sonrasında çok hassas hâle gelir ve kuvveti artar.. Bu hem alıcılık (ilham) yönünden böyledir; hem de vericilik yâni “dua” yönünden böyledir.. “İslâm Dini”nde gecenin önemi buradan ileri gelir.
“Dua”dan mahrum olan, hem özündeki o kuvvetleri kullanmaktan mahrum kalır; hem de o duaların getirisinden!.
“Dua”, özündeki Allah`a ait gücün kullanılışıdır!.
Allah Rasûlü’nün çok fazla “dua” etmesi, ötesindeki bir tanrıdan bir şeyler talep etmesi anlamında değil; özündeki Allah`a ait kuvvet ve kudreti istenilenler doğrultusunda kanalize etmesi şeklindedir!.
Kişinin beyin kapasitesi ne kadar güçlü ise, yayını ve “dua”sı da o nisbette tesirlidir... Yalnızca konuştuğunuzda değil düşündüğünüzde dahi tüm düşüncelerinizi beyin kapasitenizin kuvveti kadarıyla dünya üzerinde yayınlıyorsunuz.. Ve bunlar, aynı frekanstaki bir beyin tarafından içime doğdu gibisinden algılanıp değerlendiriliyor.. Bir kısım mânevî görevlilerin yâni “irşad kutuplarının” tasarrufu bu yöndendir!.. “Feyiz” denen şey dahi güçlü beynin yaydığı ya da yönlendirdiği dalgalarla kişinin beyninde yaptığı açılımdır...
DUA'nın gerçekleşmesinde en önemli faktör, kişinin kendisini aradan çıkartarak; dilinde DUA'yı okuyan, beyninde o talebi oluşturan olarak HAK'kın kalmasıdır. Bu takdirde;

"O BİR ŞEYİN OLMASINI DİLERSE, “OL” DER, VE O ŞEY OLUR".

DUA'da en önemli yardımcı faktörlerden biri de istenilen şey hususunda ısrarlı olmaktır. Herhangi bir konuda bir iki defa dua edip arkasını bırakmak son derece yanlıştır.
DUA edilecek konuda mutlaka ısrarlı olunmalı ve istenilen şeyin olabildiğince ölümötesi hayatımıza dönük ve yararlı olmasına özellikle dikkat edilmelidir. Zîrâ, yanlış bir istek ile kendi kendimizi büyük ölçüde yaralamış olabiliriz. Elektriği, çok yararlı şekilde kullanabildiğimiz gibi, kendimizi yaralamak ve hatta öldürmek içinde yanlış bir şekilde kullanmak mümkündür.
DUA, varlığındaki, benliğindeki, NEFS'indeki ALLAH'a AİT GÜÇ ile tahakkuk yoludur, demiştik. Öyle ise, bu silâhı ne derece bilinçli olarak ve yerinde kullanma imkânına sahip olursak, o derece düşmanlarımızdan korunabilir; isteklerimizi gerçekleştirebilir; ve dahi ALLAH'a yakîn elde edebiliriz.
“DUA”nın insan yaşamında en etkili güçlerden biri olduğunu size farkettirmeye gayret ettik bu yazıda..
Bilelim ki; Allah, senden sana icâbet edecektir!..İçinden geçen her şeyi bilmesi de senin O’nun varlığından meydana gelmiş olman ve O`ndan gelenlerin sende açığa çıkması nedeniyledir!.
Kişi hangi hâl veya mertebede olursa olsun, Allah Rasûlü gibi daima “dua”ya devam etmelidir... Ölümötesi yaşamda görülecektir ki; kişiye “dua”larının getirisini hiç bir şey getirmemiş olacaktır!.
Allah, “dua”nın değerini farketmeyi ve yaşamımızı “dua”larla olabildiğince değerlendirmeyi, “ruh”umuzu kuvvetlendirmeyi nasip etsin ve kolaylaştırsın!.


KAÇ TÜRLÜ DUA VARDIR?

Dua ikidir;

1-MEKANİK(TAKLÎDÎ) DUA

Bu, kitaplardan okuyup, önde gelenlerden duyup, ”faydalıymış ben de yapayım” diyerek edilen duadır.
İnsanın tesbih ve duasının bir kaç boyutu vardır... Bazen bir boyutta yaptığın tesbih ve dua diğer boyuttakine ters düşer...
Bu yüzden de en içteki boyutta yaptığın tesbih ve duanın sonucu senin için oluşur daima... ve sen “ben şöyle dua ettim tesbih çektim ama neticesini göremedim” dersin...
Bu sebepledir ki, kişinin dilindeki dua ve tesbihinden öte; düşüncesindeki ve hâlindeki dua ve tesbihi daha önemli ve geçerlidir... Tıpkı şeytanın “lâ havle” çekmesi gibi... o da dua ve tesbih etmektedir.

2-HÂL İLE DUA

"Dua ve Zikir" kitabındaki dualar sizin duanız olmaz!... Bu yaptıklarınız, taklittir!...
Siz taklit ehli olarak yaşayıp, mukallidundan biri olarak mı bu dünyadan ayrılmak istiyorsunuz?...
Ben ömrüm boyunca taklitten uzak durmaya çalıştım; her şeyin hakikatını düşünerek ve anlayarak yaşamaya çalıştım; ve idrâk ettiklerimi, etraf ne derse desin, bildiğimden şaşmayarak uyguladım..
Başkalarının duaları sizin dualarınız değildir!...
Bu demek değildir ki, Yaptığınız dua ve zikirleri bırakın... Onların getirisiyle siz bugün buradasınız ve ilerleyebilirsiniz ancak... Bu hâl sizin gerçek duanızdır... Ve onun karşılığını alacaksınız... ne alacağınızı merak ediyorsanız, Duanızı farketmeye çalışınız...Ne var ki bir de gelmiş olduğunuz idrâk seviyesinin sizde oluşturduğu bir hâl vardır..

Nedir hâl ile dua?.
Yunus Nebi, nübüvvet görevinde gereken sonuçları alamayınca, bıraktı herkesi kendi hâline ve kendi müşahedesi kadarıyla dünyada yaşamaya başladı... Yâni balığın karnına düştü!... Bir süre geçince, fıtratının getirdiği şekilde o yaşam kendisini tatmin etmedi ve dünya yaşamından, gününü bedene dönük işlerle geçirmekten dolayı sıkıntıya düştü; balığın karnında boğulacak hâle geldi... Bu sıkıntı ile Özüne döndü ve Allah'ı müşahede ederek, kendi nefsinin hakkını, yâni özünün gereğini yaşayamamakla nefsine zulmetmekte olduğunu farketti... Ve bu kelimelere döküldü!...
"Lâ ilâhe illâ ente subhaneke inniy küntü minez zalimiyn".
Yâni bir yaşantının sonundaki nokta oldu bu cümle... Bir yaşantıyı ifade eden bir şekil...
Şimdi düşünün... Sizin şu andaki hâliniz sizde nasıl bir düşünce oluşturuyor?. Nasıl bir hâleti rûhiye içindesiniz?... Veya hangi noktaya ulaştığınızda, sizden hangi dua çıkacak; ki ona icâbet ola?...
Eğer onu içinde gerçekten hissedebiliyorsan, o zaman o duayı yapıyorsundur!... Buna vicdanın hüküm verecektir!...
Yargıcınız, vicdanınızdır!.
O günde hüküm vermek için NEFSİNİZ (vicdanınız) yeter!.
Şimdi düşünün bakalım, vicdanınızla başbaşa olarak düşünün!...
Çevrenize çelik dev duvarlar örülmüş, içinde yalnız olarak düşünün...
Ölümle birlikte dünya yaşamından şuurlarınızı örtmüş tüm kabullenişlerden uzak bir ortama gireceğini bilerek düşünün...
Anne-baba, koca-karı-kardeş kavramlarının kaybolduğu; büyük anneanne ile küçük torun farkının olmadığı bir günün mutlak; günümüz kabullerinin de izâfi-göresel olduğunu hissetmeye çalışarak düşünün...
Şu andaki idrâkınız ne?...
Şu andaki hissedişiniz ne?...
Bütün bunların sonucunda gayrı ihtiyari DUAnız ne?...


“DUA”NIN BELLİ BİR ŞEKLİ VAR MIDIR?

DUA ederken bazı hareketler oldukça önemlidir.
Dua ederken, kollar, koltuk altı görülecek bir şekilde yana açılıp, eller, yüze paralel bir şekilde öne uzatılmalıdır. Takriben yüzden 30 santim mesafede parmak aralıkları hafif açık olan ellerin, parmaklardan çıkan ışınların, alından çıkan ışınlarla ilerde bir birleşim yapacak şekilde yönlendirilmesi son derece faydalıdır.
Bakın bu konuda Hazreti Rasûl aleyhi’s-selâm ne buyuruyor:
“Herhangi bir kul, koltuğunun altı görülecek şekilde ellerini kaldırır ve Allah’dan bir dilekte bulunursa; acele etmediği takdirde kesinlikle duasına icâbet edilir.
Acele nasıl olur yâ Rasûlullah?..
“Dua ettim ettim, kabul olmadı, der(de vazgeçer)... işte bu yanlıştır; dua yerine gelene kadar ısrar etmek gerekir.”
Ellerden parmak uçlarından yayılan dalgalar ile, beyinden “yönlendirilen dalgalar” bir noktada birleşerek lazer ışını gibi etki ederek belli hususların oluşmasında son derece önemli rol oynarlar.
Burada farkedileceği gibi, DUA’nın oluşmasını sağlayan ana güç, insana dışarıdan gelmeyip; tamamiyle, insanın varlığında mevcût olan Allah isimlerinin mânevî gücünden ortaya çıkmaktadır.
Kısacası DUA, kişinin kendindeki ilâhî güçler eşliğinde isteklerini gerçekleştirme faaliyetidir. Ve elbette ki bunun bir tekniği ve bilimsel açıklaması vardır.
Evrenin ilk oluşumu, Allah tasavvurunun, ilim boyutunun enerjiye ve kuantsal yapıya dönüşümü ile meydana geldiği gibi; insanın bütün istek ve arzuları dahi, bilincin ilim boyutundan kaynaklanan istek ve arzularının beynin yönlendirilmiş dalgalarıyla yoğunlaştırılması sûretiyle meydana gelir.
Bu sebepledir ki, konsantrasyon ne derece güçlü olursa, DUA’ya icâbet de o derece süratli olur. Bunun için denmiştir, “mazlumun duası yerde kalmaz; ah alan felâh bulmaz!.”
Zirâ, o “âh” eden kişi, öyle bir sıkıntı ile, öyle bir konsantrasyon ile, menfî beyin dalgalarını o kişiye yöneltir ki, o yayın okundan kurtulmak aslâ mümkün olmaz.
Dedesinde çıkmasa, torununda çıkar o “âh”ın neticesi!.. Nasıl mı, çok basit!..
Dedenin aldığı “âh” dalgaları, onun öyle bir genetik düzenini etkiler ki; neticesi kendisinde ortaya çıkmasa bile, çocuğunda veya torununda genetik intikâl dolayısıyla ortaya çıkar; ve dedesinin cezasına mâruz kalır. İşte bu yüzden denmiştir, “Dedesi erik çalmış, torunun dişi kamaşmış” diye.
Evet, eller ileri, kollar açık dua demiştik... Efendimiz böyle yapmış.
Çölde yaralı bir halde kendilerini bulan yaralarını temizleyen, onları iyileştiren kimseleri öldürüp kaçanlar hakkında Hz.Rasûlullah, ayakta, elleri yukarıda târif ettiğimiz biçimde açık olarak ashab ile beraber dua etmiş ve kaçan kişiler çok kısa süre içinde bulunarak yaptıklarının karşılığını almışlardır.
Ayakta, eller târif ettiğimiz biçimde avuç içleri yüze, kollar ileriye dönük olarak parmak uçları aracılığıyla “yönlendirilmiş” dalgalar şeklinde yapılan DUA gibi, ayrıca, SECDE hâlinde yapılan DUA da son derece tesirlidir.


SECDEDE YAPILAN DUA NİÇİN GÜÇLÜDÜR?

Özellikle, gece yarısından sonra, yâni güneşin bulunduğunuz yerin tam arkasında olduğu ve güneş radyasyonunun en asgariye indiği saatlerde SECDE hâlinde yapılan DUA son derece tesirlidir.
Şayet kılınan hâcet namazının; veya herhangi bir namazın son secdesinde bu DUA yapılırsa, tesir gücü bir hayli daha fazla olur.
Namazın, yâni gece kılınan bir namazın son secdesinde, çeşitli kusurlarını itiraf ve onlardan bağışlanma dilendikten sonra DUA edilirse; ve istenen şeyin mâhiyetine göre, birkaç gün üst üste veya gün aşırı bir şekilde bu çalışmaya devam edilirse; takdiri ilâhî, o şeyin oluşmasına mutlaka cevap verir. Çünkü; o DUA’nın ısrarla devamına müsaade olunması, o duaya icâbet edileceğinin de göstergesidir.
SECDE hâlinde yapılan DUA, hele kusurların itirafından sonra olursa, son derece güçlüdür demiştik. Niçin...?
SECDE hâlinde, bedendeki kan yoğun bir biçimde başa, beyne akmakta, oksijen ve diğer enerji kaynakları tarafından beyin son derece mükemmel şekilde beslenmektedir. Bu sebepten dolayı da çok güçlü dalgalar yayabilmektedir.
Ayrıca gene secde hâlinde yapılan kusurları itiraf fiiliyle çok güçlü bir konsantrasyon ve yönelim meydana gelmekte, bu da arzulanan şey doğrultusunda güçlü dalgalar yayılmasına vesile olmaktadır.
DUA’yı güçlendiren ve gerçekleştiren en önemli faktör ise DUA anında, kişinin şuurunun VEHİM tasarrufundan uzak kalmasıdır. Ve bu hâl de, secde yâni, benlik kavramının kalktığı bir hâldir. Nitekim bu konuda bizi uyaran Hazreti Rasûl aleyhi’s-selâm, “şeksiz - şüphesiz, kabûl olacağından emin olunarak” DUA edilmesini tavsiye etmiştir.


DUANIN TESİRİNİ KESEN GÜÇ NEDİR?

DUA’nın tesirini kesen en önemli güç, gene kişinin kendisinde bulunan VEHİM - VESVESE kuvvesidir.
Kişide, VEHİM - VESVESE ne derece gerilemiş ise, DUA’sı o derece keskin ve süratli bir şekilde gerçekleşir.
Allah’a yakîn elde etmiş kişilerin DUA’sının kabulündeki en önemli etkenlerden biri de, o kişilerdeki VEHİM - VESVESENİN oldukça düşük olmasıdır. Ayrıca, bu kişilerin, yaptıkları çalışma ve lûtfu ilâhî sonucu olarak, çeşitli ilâhî güçlerin yapılarında ortaya çıkması da, elbette ki DUA’larının süratle gerçekleşmesinde önemli bir faktördür.
Ayrıca, DUA konusunda, ŞEYTAN vasfıyla bilinen CİNLER’in insana çok yanlış fikirler telkini de sözkonusudur; ki, bu da insanı bu çok etkili silâhı kullanmaktan mahrum bırakır.
Tam içinizden DUA etmek gelmişken, ŞEYTAN ismiyle, şeytâniyet vasıfları dolayısıyla lâkablanmış olan CİNLER, hemen bir vesvese verirler.
“Aman canım niye dua edeyim, nasıl olsa kaderde varsa olur!
“DUA etsem de etmesem de iş olacağına varır, ne diye DUA edeyim.”
Ve, böylece siz, DUA etmekten vazgeçip; en güçlü SİLÂH olan DUAdan mahrum kalırsınız. DUA’dan mahrum kalmak, DUA etmemek sûretiyle de nelerden mahrum kaldığınızı asla hayâl bile edemezsiniz.
İşte bu yüzdendir ki, Hazret-i Rasûlullah Aleyhi’s-selâm bakın bize ne tavsiye ediyor:

“Nalınınızın tasmasına, koyununuzun otuna kadar her şeyi Allah’tan isteyiniz..”

“Allah’ın fazlı kereminden isteyiniz, çünkü istenilmesinden hoşlanır.’

“Şüphesiz ki Allah, ısrarla DUA eden kullarını çok sever’


DUANIN YERİ ÖNEMLİ MİDİR?

Her yerde DUA edilebilir!..
DUA için özel bir yer aramaya zarûret yoktur!..
Ancak...
İnsan beyninin çalışma sistemi ve, bulunduğu yerin manyetik alanı ile, bulunduğu alandaki dalga ortam, son derece yakından bağlantılıdır.
Yeraltındaki “ley hatlarının” oluşturduğu müsbet enerji hatlarının gücünü arkasına alması, o beyin için son derece önemli olduğu gibi; ayrıca, beyinin içinde bulunduğu ortamı kaplayan manyetik alanının oluşturduğu tesirler dahi son derece önemlidir.

Niçin belirli yerler... Meselâ nereleri...?
Kâbe’’de yapılan DUA’lar... Arafat’ta yapılan DUA’lar... Medine’de Hazreti Resûl aleyhi’s-selâm’ın makâmında yapılan DUA’lar... Efes’te Meryem Ana evinde yapılan DUA’lar... İstanbul’da Eyyûb Sultan nâmıyla bilinen sahabeden zâtın makamında yapılan DUA’lar; bunun gibi her beldede, o beldedeki bilinen evliyaullah’tan olan zevâtın makamlarında yapılan DUA’lar, daima güçlü DUA’lar olarak yerini bulur.
Burada iki önemli faktör mevcuttur;
1.O yerin kendi manyetik alanının yaydığı enerji
2.O yere defnedilmiş zâtın ruhâniyetinin yaymış olduğu enerji
İşte, DUA eden kişi, bu iki etkiyi arkasına takviye alarak DUA ettiği zaman, büyük ölçüde DUA’sı kabul olma yâni yerine gelme şansına sahiptir.
Ayrıca mânevî gücü yüksek olduğuna inanılan kişinin huzurunda, bir cemaat eşliğinde yapılan DUA’lar da son derece yüksek tesir gücüne sahip olarak tespit edilmiştir.
Her aklınıza estiği, içinizden geldiği zamanda DUA edebileceğiniz gibi, belirli günlerin ve gecelerin de DUA’nın gerçekleşmesi hususunda büyük rolü vardır.


TOPLU YAPILAN DUALAR NİÇİN GÜÇLÜDÜR?

DUA eden kişinin çevresindeki kişilerin beyin dalgaları, kendisininki ile birleşerek son derece güçlü dalgalar üretilebileceği gibi; toplu DUA’lar dahi büyük tesirler meydana getirir.
Bu sebeptendir ki Hazreti Resûl aleyhi’s-selâm şöyle buyurur:
“Üç kişi biraraya geldikleri zaman, birlikte ettikleri DUA’yı ALLAH geri çevirmez.”
Meselâ yağmur duası, belli bir gurup insanın, tek bir amaca yönelik olarak beyin dalgası üretmesi; yağmur yağması için o bölgede bulutları toplayıcı belirli bir manyetik alan oluşturma çabasıdır!..
Bunun gibi, özellikle kadınların belli bir istek uğruna bir araya toplanıp şu kadar tesbih çekip, dua okuyup, o isteği talebetmeleri, hepsinin beyin güçlerini tek bir isteğe yönelik olarak odaklamalarıdır...
Eğer çok sayıda insan, ayrı ayrı topluluklar hâlinde bile olsa, aynı anda ve aynı isteğe yönelik şekilde belli bir konsantrasyondan sonra dua ederse, istekte bulunursa, büyük bir ihtimal ile o istek gerçekleşir.
Nitekim istiklâl savaşı sırasında çeşitli toplulukların, mevlid veya sair isimler altında yaptığı toplantılarda ettikleri dualar; yâni beyin dalgalarını tek bir gaye uğruna yönlendirmeleri ve odaklamaları, toplum üzerinde büyük mânevi güç oluşturmuştur...
“Mânevi yardım” denilen şey, hep beyinlerin tek bir gayeye odaklanarak güç yaymalarından başka bir şey değildir...


DUANIN ZAMANI

Hazret-i Rasûlullah aleyhi’s-selâm bakın bize ne tavsiye ediyor:

“Hassas olduğunuz saatlerde DUA etmeyi ganimet biliniz. Çünkü bu hâl rahmet saatinin hâlidir”.

Bu son yazmış olduğum hadîs-i şerîf’te işaret edilen mânâ şudur: “Hassas” olduğunuz demek, tamamiyle bir konuya konsantre olmaktan ileri gelen bir biçimde, son derece duygusal olma anlamı taşır. İşte bu anda, kişinin, tamamiyle ALLAH’a net bir biçimde yönelmesi, anlamını taşır. Bu yöneliş ise, beynin tümüyle tek bir gayeye yönelik biçimde, kendisindeki ilâhî güçlerin ortaya konulması sonucunu doğurur.
Her aklınıza estiği, içinizden geçtiği zamanda DUA edebileceğiniz gibi , belirli günlerin ve gecelerin de DUA’nın gerçekleşmesi hususunda büyük rolü vardır.

Ramazan’ın 20’sinden sonraki tek geceler.
Muharrem’in 10. gecesi.
Receb’in girdiği gece.
Receb’in 15. gecesi.
Mi’râc gecesi..
Şaban ayının 15. gecesi.
Arefe geceleri..
Ramazan ve Hac Bayramları geceleri
Cuma günü hutbe saati ile ikindi arası
Receb’in 27. günü.
Şaban’ın 15. günü.
Ramazan günleri
Arefe günleri
Muharrem’in 10. Günü
Zilhicce’nin 10. günü

Biz bu günleri böylece verdikten sonra, özellikle geceler üzerinde durulması ve dahi, gece yarısından sonraki saatlerin iyi değerlendirilmesi üzerinde duralım.
DUA’nın zamanı denince özellikle iki husus önemlidir;

İç şartlar...
Dış şartlar...

İç şartlar demek, içinde bulunduğumuz hâleti rûhiye demektir. Gerçekten, yürekten gelir bir biçimde; içi yana yana denilen bir şekilde DUA etmek önemlidir. Zirâ ancak böyle bir hâl, tam konsantrasyon sağlar. Beynin güçleri, ancak böylelikle tek bir noktaya, tek bir konuda yoğunlaşarak, isteğe yönelik yayın yapar.

İkinci olarak belirtilen dış şartlar ise tamamiyle ortam şartları ile alâkalıdır.
Bu dış şartların birincisi güneşin parlamaması ve hattâ ışıklarının tamamiyle kaybolmasıdır. Zirâ güneş’in yaydığı kozmik ışınım büyük ölçüde beyin gücünü keser.
İkinci olarak önemli bir husus da Jüpiter ve Venüs gibi planetlerin yumuşak ve besleyici radyasyonunun beyni etkilediği saatlerdir.
Bu saatleri bulmak için gerekli hesaplama usullerini İbrahim Hakkı Erzurumî “MÂRİFETNAME” isimli eserinde bütün detayları ile izah etmektedir. Bunun için, piyasadan, içinde bu bölümün de olduğu TAM tercüme seçilmelidir. Zîrâ, bir Mars saatinde, olacak iş, münakaşaya dökülüp olmazken; bir Venüs veya Jüpiter saatinde olmayacak iş, şaşırtıcı biçimde oluşuverir de hayretler içinde kalabiliriz.
Bu sebepten dolayıdır ki, yapacağımız bir takım işleri içinde bulunduğumuz saatlerin tesirlerine göre düzenlemenin çok büyük yararları olacaktır.